जीर्ण रीतींचे घाव हे ,सोसणे मी सोडले
उमलुनी राखेतून आता स्वप्न नवे मी पहिले
एकवटून जीव आता बळ पंखात आणले
क्षितीजाच्या भाळावरती यश कीर्ती चे मळवट भरले
दूर केल्या दुःख यातना , झिडकारले मी सोसणे ,
मुक्त झाले मी तर आता स्वाभिमानास उंचावले
गवसले आज मीच मला ,शिळेची मी अहिल्या झाले
नशिबाच्या गगनात आता इंद्रधनुचे रंग उमटवले
गौरी एकबोटे
गौरी एकबोटे
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा